شارشاری

رشته کوه طاغنکوه در دل خود باغ هایی نهان کرده که درک زیبایی آنها تنها با بودن در این باغ ها میسّر است . 

یکی از آنها شارشاری است . شارشاری به معنی آبی است که از بلندی می ریزد و صدای شرشر می دهد . با گذشت سال های زیاد ، هنوز این خاصیت شارشاری در آن پابرجاست و آبِ هرچند اندک شارشاری از بلندی دیوارمانندی به ارتفاع 4 متر به پایین می ریزد .

شارشاری از سمت غرب محدود به کوه نسبتا مرتفعی است که باغ نیلک لی را در آنسوی خود دارد و از سمت شرق و شمال به تپه های خاکی کم ارتفاعی متصل است که تا 20 کیلومتر آنطرف تر چشم اندازی بیابان گونه را پدید می آورند .

شارشاری را کوهی به دو نیم کرده است . از این رو سرچشمه آب شارشاری یکی بخش سمت شرقی آن و دیگری سمت غربی است . در سمت غربی چندین درخت گردو و چند درخت جنگلی وجود دارد که سایه خنک این درختان جنگلی محل استراحت بازدیدکنندگان را فراهم می کند . در سمت شرقی ، سرچشمه از انتهای درّه شروع شده و پس از عبور از کنار چند درخت جنگلی به باغ انگور کوچکی می رسد که کشاورزان در دهه های گذشته به زحمت فراوان آب را از کف درّه جدا و به دامنه کوه یعنی باغ انگور رسانده اند . مازاد آب بعد از عبور از باغ به پرتگاهی چند متری می رسد و از ارتفاع 4 متری به پایین می ریزد و صدای دل انگیز شارشاری را ایجاد می کند .