چراغ پریموس
نام اصلی : Primus
در سال 1892 میلادی توسط فرانس ویلهلم لیندکویست که یک مخترع سوئدی بود اختراع شد .او برای تولید انبوه اختراعش که چراغی نفتی بدون فتیله بود و با بخار نفت سفید کار می کرد ، کمپانیPrimus را تاسیس کرده و نام چراغ را نیز Primusگذاشت
فرانس لیندکویست 1862-1931م
شاید برایتان جالب باشد که بدانید این کمپانی هنوز هم زنده است و محصولاتی مدرن بر اساس همان اختراع لیندکویست تولید می کند
چند نمونه از محصولات امروزی شرکت پریموس :
چراغ فانوس قطبی
گاز رومیزی
چراغ خوراک پزی کوهنوری
روابط مالک و زارع پس از اصلاحات ارضى
قوانین ارضى در ایران در مراحل مختلفى به مورد اجراء درآمد، برخى از این مراحل مانند فروش حق ریشه به مالک، تقسیم به نسبت بهره مالکانه، فروش به تراضى و یا شیوه توافق، سبب شده بود که مالک در روستا بماند و نفوذ خود را همچنان محفوظ نگاهدارد. در منوگرافى ابراهیم‌آباد نیشابور آمده است این ده... در مرحله دوم بین مالک و زارع توافق شد که به روش قدیم عمل کنند و در جاى دیگر همین بررسى مى‌خوانیم ... تمام اراضى ده و ساختمان‌هاى مسکونى متعلق به مالک است و از این‌رو مالک نه تنها در نحوه کاشت و امور زراعى دخالت مستقیم دارد، بلکه بر زندگى افراد هم نظارت مى‌کند (۱) اما از این لحاظ روابط مالک و زارع در زمینه
به نقل از وبلاگ آقای اسماعیل سالاریان
قتلمه ( قاتلاما) : قتلمه نانی ورقه ورقه محلی است و خمیر های ورقه شده را که به شکل دایره ای کامل است، روی هم می چینند و در فاصله ورقه ها، روغن یا کره می مالند که دارای شکر فراوان بوده و خوردن آن به صورت گرم بسیار لذیذ می باشد.
چوزمه : همانند قتلمه، تعداد این ورقه ها ی نازک خمیر، به ضخامت نهایی قاتلاما بستگی دارد و به اختیار بانوی خانه است. چوزمه در روغن داغ پخته می شود.
دیمه دنی : نوعی آش که با گندم نیمه یا یارمه (پست گرفته)، گوشت، پیاز داغ و حبوبات می پزند.
دنی : به عنوان آش دندونی کودک مرسوم است و موقع دندان درآوردن بچه‌ها می‌پزند و گندم آن کامل و پوست کنده می باشد
دوراق (کئپه ئ بوغان) : ماست خشک و بی چربی که از دوغ جوشانده شده بدست می آید.
سیزمه : نوعی ماست چکیده معطر با استفاده از دوغ و شوید و آنخ و نمک که بوسیله مشک چکیده و ساخته می شود.
قابلئ : غذایی است دم پخت که با گوشت، برنج، پیازداغ، ادویه، چاشنی و حبوبات ساخته می شود.
قاف : نوعی نان خانگی نازک و خشک که با آرد، روغن، شیر، شکر و ادویه معطر ساخته می شود و مدتها بدون فاسد شدن می ماند.
فتیر : نان خانگی گرد که با آرد، روغن، شیر، شکر، ادویه معطر و زردچوبه ساخته می شود.
فتیر قتلمه : نوعی نان خانگی گرد و لایه لایه که با آرد، روغن، شیر، شکر، ادویه معطر و زردچوبه ساخته می شود.
فتیر مسکه : هم مانند فتیر قتلمه درست می شود و پس از پخت آنرا در ظرف فلزی می گذارند و لابلای آنها را کره اندود می کنند و پودرقند می پاشند. کره آب شده و لابلای بافت های فتیر می رود و غذایی بسیار خوش مزه ساخته می شود.
یوخه : نوعی نان خانگی نازک مانند نان لواش امروزی که با استفاده از سینی فلزی محدب مخصوص بنام ساج می پختند و پلو را با آن و بون استفاده از قاشق می خوردند.
یوخه شوروه : نوعی غذا با استفاده از گوشت مرغ آب پز و آلوچه که درگذشته با یوخه می خوردند.
قیمه : نوعی خورشت که با گوشت، لپه، سیب زمینی، پیازداغ، رب و ادویه ساخته می شود. اگر بجای لپه و سیب زمینی بادمجان سرخ کرده به آن بافزایند به آن قیمه بادمجان گویند.
قوروتو : اشکنه و نوعی غذای زود بازده که با پیازداغ و زردچوبه و کشک و ماست یا دوغ دوراغ می پزند و برای مقوی و خوش مزه کردن به آن جزغاله، گردوی کوبیده و کنجد بوداده و شیرین بیان آسیاب شده می افزایند.
زرک تو : نوعی غذای زود بازده که با پیاز داغ و شکر و آب زرشک کوهی بنام زرک درست می کنند.
که چی : غذایی راحت الحلقوم که با استفاده از آرد، برنج و نمک در گذشته بخصوص در زمستان تهیه می شد و آنرا با کره، کشک، ماست، سیر، و شیره توت یا انگور می خوردند.
کوماچ : نوعی نان خانگی که با آرد، روغن، شیر، روغن و ادویه معطر و زردچوبه ساخته می شود.
حولوه شوله : نوعی آش که با تخم شنبله، برنج، روغن و زردچوبه می پزند و خاصیت باد بری دارد و بیشتر برای زائو استفاده می شود.
شیر برنج : نوعی آش که با استفاده از شیر، برنج و نمک درست می شود.
شوروه برنج : نوعی آش شوربا که غذای بیماراست و با استفاده از برنج، روغن، گوشت مرغ ، لپه، پیازداغ می پزند .
قلیلئ آش : نوعی آش رشته با خورشت موجو یا عدسی و کشک غلیظ است که ابتدا رشته هارا جداگانه آب پز کرده و آنرا آب کش می نمایند و سپس خورشت عدسی غلیظ را جداگانه پخته و همراه رشته ها توی بشقاب می ریزند و یک لایه کشک روی آن ریخته و سر سفره قرار می دهند.
قوورما (قورمه): درگذشته که یخچال و فریزر نبود، گوشت گوسفند را با روغن دمه اش تف می دادند و آغشته به نمک می کردند به مدت طولانی بدون یخچال سالم می ماند و یک نوع دیگر هم بودکه در روغن حیوانی (زرد) نگهداری می کردند که بسیار لذیذ بود. گاهی هم گوشت زیادی را ابتدا آب پز و سپس در روغن سرخ می کردند و به مرور به مصرف می رسانند.
قویوتماق : مخلوطی از شیر معمولی و آغوز یا شیرگاو پس از زایمان است که کمی حرارت داده شده و مانند ماست غلیظ شده و به مصرف می رسد.
قیماق : سرشیر یا سرماست است که همراه صبحانه مصرف می شود.
کیشته تو : غذایی که در گذشته با برگه زردآلوی خیس خورده و پیاز داغ می پختند.
زیره تو : خورشتی که از برنج، نبات و زیره ی سبز آرد شده برای زائو می پزند.
اوجیز : نوعی اشکنه و سوپ پیاز و غذائی ساده که از آرد و پیازسرخ شده، تخم مرغ، زردچوبه، سیب زمینی و گوجه فرنگی می پزند.
آش یارما : نوعی آش که با استفاده از گندم خورد شده و سبزی محلی بنام چریش می پزند و با دوغ می خورند.
دیمه دنی : نوعی آش که با گندم (پست گرفته) نیمه، گوشت، پیاز داغ و حبوبات می پزند.
سیم سیمه : نوعی اشکنه که از آرد سرخ شده، آب شکر و ادویه ساخته می شود و بعنوان انرژی دهنده فوری ازآن استفاده می شود.
آش سلمه : نوعی آش با استفاده از نوعی گیاه صحرائی ترش مزه بنام سلمه ساخته می شود و با دوغ می خورند.
سرکه بادمجان : نوعی ترشی محلی که از بادمجان ، سیر، پیاز، جعفری، هویج، کلم، گل کلم، ادویه و سرکه ساخته می شود.
چریش لی فتیر : نوعی نان سنتی با استفاده از چریش و پیاز داغ شده در روغن، فلفل قرمز، جزغاله و نمک ساخته می شود.
مسدو وه : نوعی آش که با برنج و نخود و اسفناج پخته می شود و انرا با ماست و یا دوغ می خورند.
قارا قوروت : ماده خوراکی سیاه رنگی که از جوشاندن آب ماست چکیده پس از غلیظ شدن آن بدست می آید و بسیار ترش مزه است. امروزه موادی مانند شیرین بیان و زیره و شکر و ادویه معطر به آن می افزایند. رنگ این ماده خوراکی بسته به میزان ترکیبات و تازه یا کهنه بودن آن از قهوه ای کم رنگ تا سیاه مطلق متغیر است.
چی یت : دانه های هندوانه، خربزه، کدو و گل آفتاب گردان که تف داده شده باشد
قارا خرمان : خرمنی از نخود تازه و نارس که با بوته و غلافش رویهم انباشته می کنند و آتش می زنند تا بپزد.
در حال حاضر بیشتر غذاهای سنتی گریوان – بجنورد یا به فراموشی سپرده شده اند و یا در حال فراموشی هستند. مهم ترین غذاهای محلی که هم اکنون کم و بیش با آن آشنایی دارند عبارتند از : انواع چلوکباب، آبگوشت - کله پاچه - انواع آش - حلیم - کوفته- شیر برنج - شله زرد و.....
(به نقل از وبلاگ آقای سالاریان)
.jpg)
گزارش شب های فرهنگی اقوام خراسان شمالی : شب فرهنگی ترکمنی
شب گذشته(7/5/94) دومین مراسم، جشنواره شب های فرهنگی خراسان شمالی شامل برنامه های شعرخوانی، اجرای موسیقی و آداب و رسوم سنتی قوم ترکمن استان با حضور مردم غیور ترکمن در سالن گلشن بجنورد برگزار شد.
محوطه بیرون سالن نمایش «گلشن » بجنورد را ترکمن ها، پرکرده اند. لباس های فاخر و با شکوه، کلاه و شال هایی با تزئینات و رنگ های زیبا، چشم هر بییننده ای راخیره می کند.
راس ساعت 8 و نیم در سالن باز می شود پس از دقایقی سالن کاملا پر می شود و درها بسته می گردند.
جستاری در ضرب المثلهای ترکی قوچان ، نشریه اترک ویژه نامه قوچان شناسی۲، توپلایان:علیرضا جنتی سراب.حاضیرلایان
ارسال شده توسط دوست گرامی : آلتین قوچانلی.
حرف دال:۱-داغدن گلن٬باغده کینی چیخارته دئ:کسی که از پشت کوه آمده است آن را که داخل باغ است بیرون می اندازد(افراد حقیر و انحصارطلبی که وقتی خود را ار جایگاه یا مقامی جا می زنند٬پس از جابجا شدن٬بتدریج در صدد رفع وجود ذیحق بر می آیند)
۲-درد چکن اؤزو طبیب اوله دئ:درد کشیده خود طبیب می شود(انسان مصیبت دیده در اثر گذشت روزگار خودش همه چیز را درک نموده و صاحب نظر می گردد)/
۳-داغ داغه یئتیشمه سین٬آدام آدامه یئتیشه دئ:کوه به کوه نرسد٬آدم به آدم خواهد رسید(در مورد نیکی یا بدی انسانها به یکدیگر که روزی بهم می رسند و تلافی می شود)
/۴-درختی(آغاج)اؤز ایچیندن قورت یئ دئ:درخت را از داخل خودش کرم می خورد(در طراحی یک موضوع یا انتشار یک خبر مهم٬معمولا افرادی خودی و مطلع دخیل می باشند)
/۵-درخت هر نئمه بلند(اوجا)اولسون٬دال و یارپاقی(شاخ و برگش)تیه گله دئ:درخت هر قدر بلند باشد٬شاخ و برگش پایین می آید(هر قدر انسان حقیقی از نظر مرتبه و مقام رشد نماید٬خاکی تر خواهد شد)
۶-دی دئ قوردی قوردی٬گه منی یئ:خودش صدا می زند٬آی گرگ آی گرگ ٬بیا منو بخور(استقبال از خطر و با پذیرش. مصیبت با خواست و ارده ی خود)///نتیجه گیری:ضرب المثلهای ترکی در عین شیرینی و لطافت در بین ملل ترک تبار مشترک می باشد و این علی رغم تفاوت شرایط اقلیمی٬جغرافیایی و بعد مسافت می باشد.همچنین در گذشته وسایل ارتباط نوین منجمله صدا و سیما و ایتترنت و ...وجود نداشت با این وجود یک ضرب المثل دربین قشقاییها٬آذربایجان٬ترکیه٬خوراسان٬تورکمن٬اوزبیک و ...مشترک می باشد بدون تأتیرپذیری فرهنگی از یکدیگر.زبان٬ادبیات و فرهنگ ترکان خصوصا در ایران به مثابه یک اقیانوس بی کران و بکر برای تحقیقات و پژوهش های میدانی٬علمی٬دانشگاهی و ...می باشد که با کمترین هزینه نتایج شگفت انگیزی حاصل می شود.به امید به احتزاز درآمدن پرچم فرهنگ اقوام ترک تبار بر قله های رفیع دانش و معرفت.(ائلینه یانان کؤل اولماز
رسول عباس زاده جوان نابغه قوچانی ، نوازنده ، خواننده و شاعر شعرهای ترکی خراسانی
اجرای قطعه ای از روایت شاه اسماعیل خطایی (صفوی) توسط بخشی جوان ترک قوچان آقای رسول عباس زاده.
اجرا در مقام حسین یار می باشد. رسول عباس زاده اهل و ساکن قوچان به حق نوید بخش بخشی دیگری از جنس مرحوم حاج قربان سلیمانی می باشد. استاد بخشی علیرضا سلیمانی رسما به اقای عباس زاده حکم بخشی را اعطا نمودند. امید است جامعه ایران خصوصا ترکان خراسان و ایران شکر گذار باریتعالی بوده و در حفظ فرهنگ خویش کوشا باشند.
دریافت
