روستای سلیمانی

این وبلاگ در مورد روستای سلیمانی واقع در 40 کیلومتری غرب نیشابور می باشد

این وبلاگ در مورد روستای سلیمانی واقع در 40 کیلومتری غرب نیشابور می باشد

آنچه از این وبلاگ عاید شما می شود جدای از آشنایی مفصل با روستای مذکور ، بدست آوردن اطلاعات خوبی راجع به مردم شناسی ،آداب و رسوم ،باورها و بطور کلی مسائل مربوط به جامعه شناسی روستایی در بخش طاغنکوه شهرفیروزه به طور اعم، و روستای سلیمانی به طور اخص است.

کلمات کلیدی
بایگانی

۲ مطلب در آذر ۱۳۸۹ ثبت شده است

متاسفانه به علت فیلتر شدن سایتهایی که عکسها را در آنها آپلود کرده ایم هیچ عکسی در وبلاگ باز نمی شود 

بزودی این مشکل را رفع خواهیم کرد

۴ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۳ آذر ۸۹ ، ۰۵:۰۸
علی سلیمانی
به بهانه ایام سوگواری امام حسین (ع)

زورآزمایی با علم 

در دهه های گذشته در محیط روستاها جوانان از روشها و ابزار مختلفی برای زورآزمایی استفاده می کردند . تعریف و تمجید قهرمان از سوی همه انگیزه اصلی آنان بود . مثلا تخته سنگ بزرگی را مشخص می کردند و یکی یکی سعی در بلند کردن آن می کردند یا در روز 13 بدر در محل اجتماع مردم باهم کشتی می گرفتند . 

یکی از ابزارهای زورآزمایی علم (بیرق ) بود .هر جوانی با برداشتن ، بلند کردن و نگاه داشتن علم روی یک دست نه تنها زور بازوی خود را نشان می داد بلکه قوه تعادلش را در حفظ علم به رخ دیگران می کشید . 

روستای سلیمانی از قدیم الایام در روز عاشورا مراسم "علم خبری " را برگزار می کرده و هنوز هم این سنت زیبا ادامه دارد .سنت  علم خبری بدین صورت است که از روستاهای اطراف دعوت می شود با هیاتهای سینه زنی و زنجیرزنی خود در روز عاشورا به روستای سلیمانی آمده و پس از عزاداری از نهاری که توسط مردم روستا تدارک دیده شده ( حلیم ) صرف نمایند .

موقعی که هیات عزاداری روستای میهمان به ورودی روستای میزبان (سلیمانی ) می رسد مراسم سلام برگزار می شود .جمعی از بزرگان روستا به همراه علم که بر روی دستان یکی از همان جوانها است به استقبال هیات میهمان می روند . از سوی مقابل نیز جمعی از بزرگان آمده و روبروی هم می ایستند. یکی از افراد خوش صدای روستای میزبان با خواندن ابیاتی که دربردارنده مضمون خوش آمدگویی است از  سوی مردم روستا به هیات میهمان خوش آمد می گوید . از هیات میهمان نیز فردی به همین صورت جواب او را می دهد . سپس علم ها را به آرامی به همدیگر می زنند . این کار سمبلی است از روبوسی کل روستای میزبان با روستای میهمان .

حمل کننده علم در روز علم خبری رسالتی به شرحی که گذشت دارد . شاید در نگاه کلی و امروزی این کار چندان مسئولیت مهمی نباشد . اما تصور کنید 50 سال پیش که در روستاها برق نبود مردم از وسایل ارتباط جمعی به بهره بودند در روستاها یا هیچ خودروی نبود یا اگر بود از 2 - 3 تا تجاوز نمی کرد . و کلا آنها با دنیای بیرون از روستای خود چندان رابطه ای نداشتند . در این شرایط مراسمی با این تعداد آدم که تنها در یک روز از سال برگزار می شود بسیار هیجان انگیز بود . بنابراین جوانان خود را از مدتها قبل برای زورآزمایی و به رخ کشیدن قوه بدنی و تعادل خود آماده می کردند .

به همین خاطر است که خاطرات و داستانهای زیادی از علم برداشتن جوانان دهه های گذشته نقل می شود . مثلا می گویند مرحوم حاج اسماعیل (چاقوساز) علم را بر روی یک دست خود بلند می کرد . چاووشی خوان با خواندن چند چاووشی و مردم با ذکر صلوات او را تشویق می کردند بعد علم را بدون اینکه روی زمین بگذارد به دست دیگرش می داد و دوباره چاووشی . بعد روی کتفش می گذاشت و در آخر روی چانه خود. 

که التبه به نظر می آید در ذکر این وقایع کمی اغراق هم شده باشد . 


۲ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۳ آذر ۸۹ ، ۰۴:۲۳
علی سلیمانی