مصطفی سلیمانی : برنده مسابقه عکاسی ویژه نوروز در تهران

شهرداری تهران از ۲۷ اسفندماه ۹۲ تا ۲۷ فروردین ‌ماه۹۳ با همکاری شبکه‌های اجتماعی ایرانی آپارات و لنزور، مسابقه نوروزی عکس و فیلم مهمان طهران را در بستر رسانه‌های اجتماعی برگزار کرد. این مسابقه با هدف ثبت دیدگاه‌ها و ‌نظرات شهروندان و مسافران نوروزی از شهر تهران طراحی شد. در این مسابقه، شرکت‌کنندگان عکس‌ها و ویدئوهای خود را در قالب موضوع کلی «نوروز تهران» از طریق رسانه‌های اجتماعی ازجمله اینستاگرام در اینترنت به اشتراک گذاشتند

این عکس که اثر مصطفی سلیمانی (نوه حاج حسین موذن ) است برنده ویژه این مسابقه شده است . ضمن تبریک آرزوی توفیق بیشتر برای ایشان داریم .

(این تصویر از بالای برج آزادی تهران گرفته شده است .)

چند عکس زیبا از روستای سلیمانی : عکاس داوود رضایی نیا

شارشاری

ماه رمضان در دربار ناصرالدین شاه قاجار

ماه رمضان در دربار ناصرالدین شاه قاجار

ماه رمضان همان طور که از جایی به جایی دیگر متفاوت برگزار میشود و هر قوم و ملتی برای خود آیین و طریقی دارد، از زمانی به زمانی دیگر هم رنگ و بوی متفاوتی به خود می گیرد. 

به گزارش ایسنا، سایت «مشرق» نوشت: عصر ناصری 120 سال است که سر شده اما خاطرات و روایات بعضا شیرینی از آن باقی مانده که خواندن و دانستن آنها خالی از لطف نیست. 
«یادداشت هایی از زندگانی خصوصی ناصرالدین شاه»، نام کتابی است نوشته «دوستعلی خان معیرالممالک» نوه ناصرالدین اه که در بخشی از آن به توصیف ماه رمضان در دربار و عصر ناصری پرداخته است. این بخش از خاطرات معیرالممالک را از نظر می گذرانید: 
در ماه رمضان شب ها عبور و مرور در شهر آزاد بود و اسم

تامل در دادن افطاری های پرهزینه

آیا دادن این همه افطاری پرهزینه در روستا ضرورت دارد؟

 "نذری " دادن قدمتی به درازای ادیان کهن دارد و مختص مسلمانان نیست . این عمل خیر در موارد و مقاصدی مثل متسجاب شدن یک اجابت ، بزرگداشت مقام یک شخصیت مذهبی و یا اطهام یتیمان و نیازمندان صورت می گیرد. 

نذری ماه رمضان (افطاری )حکایت دیگری است . این نذری می تواند از چند ظرف آش ساده تا چندین دیگ حلیم و قیمه و ... متفاوت باشد . انگیزه  افطاری دادن به پشتوانه احادیثی که از بزرگان دین به میراث مانده بهره مندی از ثواب روزه داران میهمان است و نیز اینکه هر عمل خیری در ماه رمضان ثوابی چند برابر دارد .  

افطاری در روستای سلیمانی از دیرگاه به شکل پخت حلیم و اطعام میهمانان در حسینیه و مسجد یا توزیع آن در در منازل مرسوم بوده و هست . برادران  هر خاندان با مشارکت مالی یا نذر یک راس گوسفند اقدام به دادن افطاری حلیم به تمام مردم روستا می نمایند. در طول ماه رمضان بیش از 6 یا 7 بار این کار خیر انجام می شود .

اما دو نکته در این جا جای اشاره دارد :

1. قطعا پشت هر پند ، توصیه و حدیث بزرگان ما منطق و دلیلی محکم است . توصیه بزرگان به افطاری دادن در ماه رمضان برای دستیاری از مستمندان و نیازمندان است. در جامعه ای که عده ای توانایی تامین غذای افطاری نداشته باشند وظیفه دیگران است که به هر شکل به کمک آنها برسند . اما خوشبختانه امروز ما می توانیم ادعا کنیم که در روستای ما افرادی در این حد یا نداریم و یا بسیار کم و انگشت شمارند . از طرفی دادن افطاری حلیم تنها به قصد آن افراد صورت نمی گیرد و می توان ادعا کرد برای بیش از 95 درصد مردم روستا این افطاری به عنوان یک وعده غذای متنوع در سفره افطار آنها جای می گیرد نه غذایی که به آن نیاز مبرم دارند .
2. ثواب اندوزی تنها از راه های مستقیم به دست نمی آید گاهی یک عمل زیربنایی مثل مشارکت در ساخت مدرسه چنان ثوابی دارد که صدها بار اطعام مردم به پای آن نمی رسد  . همه می دانیم که در طول این ماه مبلغ هنگفتی صرف افطاری ها در روستا می شود . با یک مدیریت صحیح می توان از پول این افطاری ها هر ساله بنای یک کار عمرانی را در روستا گذاشت ،  می توان صندوقی برای بیماران نیازمند ، عروسان دم بخت محتاج ، جوانان بیکار و ... تاسیس کرد.

در نظر بگیرید اگر این کار از 20 سال پیش انجام شده بود تا به امروز چه امکاناتی در روستا داشتیم و مشکلات چه خانواده های محتاجی برطرف شده بود ...

این کار به هیچ وجه سخت نیست تنها با تبلیغ در محافل مذهبی و اقناع مردم خوش نیت می توان این کار خیر را هم همچون کارهای بزرگ دیگری که این مردم در کارنامه مشارکت جمعی شان دارند بنیاد نهاد .              به امید آن روز

 

مصاحبه علی سلیمانی (دهیار) با روزنامه خراسان در مورد سحری خوانی (شب خوانی )

سحری خوانی در روستای «سلیمانی»

روزنامه خراسان وِیژه خراسان رضوی - مورخ سه‌شنبه 1393/04/10 شماره انتشار 18724

 

فیروزه، شیخ زاده / در گویش محلی نیشابوری و روستاهای آن رمضان را "رومضو یا رمضو" می گویند که برگرفته از همان کلمه رمضان است ماه میهمانی خدا که مراسم و سنت های خاص در روستاها و بخش های شهرستان فیروزه دارد و از قدیم الایام وجود داشته و در حال حاضر نیز با حضور پیرمردها و ریش سفید ها و مردان اهل دل در روستاها انجام می شود.

رمضان خوانی در روستای 400 خانواری سلیمانی با آغاز ماه مبارک در ۲ قسمت شمال و جنوب روستا اجرا می شود. مناجات و شب خوانی (رمضان خوانی سحر ) با نخستین روز رمضان آغاز می شود. علی سلیمانی دهیار روستای سلیمانی در خصوص این سنت پسندیده می گوید: از اول ماه مبارک رمضان و ۲ ساعت مانده به اذان دو رمضان خوان و موذن به نام های کربلایی غلامحسین سلیمانی و حاج مسلم سلیمانی در ۲ نقطه بالا و پایین روستا از طریق بلندگو رمضان خوانی می کنند یعنی اشعاری زیبا را در نعت و مدح ائمه(ع) و آمدن رمضان می خوانند و مردم با شنیدن صدای آن ها برای سحری آماده می شوند. با آمدن ماه رمضان وضع زندگی مردم روستا تغییر می کند، زیرا بیشتر به عبادت می پردازند و مساجد رونق خاصی می گیرد. از همان اول ماه مبارک رمضان افطاری دادن به مردم در مساجد آغاز می شود و نیت آن ها نیز اطعام یتیمان و نیازمندان است. هر شب سفره افطاری در مساجد پهن است و از روزه داران با غذای گرم پذیرایی می کنند. یکی دیگر از سنت های خوب جمع آوری خیرات و کمک های نقدی مردم هر منطقه برای کمک به یتیمان و بی سرپرستان و تعمیر و توسعه مساجد است.

منبع خبر :http://www.khorasannews.com/News.aspx?id=6045022