تامل در دادن افطاری های پرهزینه
آیا دادن این همه افطاری پرهزینه در روستا ضرورت دارد؟
"نذری " دادن قدمتی به درازای ادیان کهن دارد و مختص مسلمانان نیست . این عمل خیر در موارد و مقاصدی مثل متسجاب شدن یک اجابت ، بزرگداشت مقام یک شخصیت مذهبی و یا اطهام یتیمان و نیازمندان صورت می گیرد.
نذری ماه رمضان (افطاری )حکایت دیگری است . این نذری می تواند از چند ظرف آش ساده تا چندین دیگ حلیم و قیمه و ... متفاوت باشد . انگیزه افطاری دادن به پشتوانه احادیثی که از بزرگان دین به میراث مانده بهره مندی از ثواب روزه داران میهمان است و نیز اینکه هر عمل خیری در ماه رمضان ثوابی چند برابر دارد .
افطاری در روستای سلیمانی از دیرگاه به شکل پخت حلیم و اطعام میهمانان در حسینیه و مسجد یا توزیع آن در در منازل مرسوم بوده و هست . برادران هر خاندان با مشارکت مالی یا نذر یک راس گوسفند اقدام به دادن افطاری حلیم به تمام مردم روستا می نمایند. در طول ماه رمضان بیش از 6 یا 7 بار این کار خیر انجام می شود .
اما دو نکته در این جا جای اشاره دارد :
- قطعا پشت هر پند ، توصیه و حدیث بزرگان ما منطق و دلیلی محکم است . توصیه بزرگان به افطاری دادن در ماه رمضان برای دستیاری از مستمندان و نیازمندان است. در جامعه ای که عده ای توانایی تامین غذای افطاری نداشته باشند وظیفه دیگران است که به هر شکل به کمک آنها برسند . اما خوشبختانه امروز ما می توانیم ادعا کنیم که در روستای ما افرادی در این حد یا نداریم و یا بسیار کم و انگشت شمارند . از طرفی دادن افطاری حلیم تنها به قصد آن افراد صورت نمی گیرد و می توان ادعا کرد برای بیش از 95 درصد مردم روستا این افطاری به عنوان یک وعده غذای متنوع در سفره افطار آنها جای می گیرد نه غذایی که به آن نیاز مبرم دارند .
- ثواب اندوزی تنها از راه های مستقیم به دست نمی آید گاهی یک عمل زیربنایی مثل مشارکت در ساخت مدرسه چنان ثوابی دارد که صدها بار اطعام مردم به پای آن نمی رسد . همه می دانیم که در طول این ماه مبلغ هنگفتی صرف افطاری ها در روستا می شود . با یک مدیریت صحیح می توان از پول این افطاری ها هر ساله بنای یک کار عمرانی را در روستا گذاشت ، می توان صندوقی برای بیماران نیازمند ، عروسان دم بخت محتاج ، جوانان بیکار و ... تاسیس کرد.
در نظر بگیرید اگر این کار از 20 سال پیش انجام شده بود تا به امروز چه امکاناتی در روستا داشتیم و مشکلات چه خانواده های محتاجی برطرف شده بود ...
این کار به هیچ وجه سخت نیست تنها با تبلیغ در محافل مذهبی و اقناع مردم خوش نیت می توان این کار خیر را هم همچون کارهای بزرگ دیگری که این مردم در کارنامه مشارکت جمعی شان دارند بنیاد نهاد . به امید آن روز
نذری دادن در روستا مثله عروسی گرفتنها بیشتر شده پز دادن تا هدف معنوی داشتن.پدرای ما هم که نه سواد درستی دارند و نه منطق امروزی که با گفتن بشه تغییرشون داد.
اتفاقا بابای ما با دارودسته حاج حبیب اللهی ها قراره چلو گوشت بده با نوشابه!
بسیار معنویتره!!